Psychoterapia

Psychoterapia jest metodą, która może służyć zarówno do leczenia (usuwa cierpienie Pacjenta/Klienta wynikające z objawów i nieprzyjemnych stanów emocjonalnych), jak i wspierania naturalnego rozwoju osoby lub/i rodziny. Osobiste cele psychoterapii określa sam Pacjent/Klient, a terapeuta korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia zawodowego, wspiera Pacjenta/Klienta na drodze do osiągnięcia oczekiwanych zmian. Służą temu zadawane przez terapeutę pytania, jego komentarze i sugestie, proponowane zadania i doświadczenia. Pacjent/Klient podejmuje wysiłek i odpowiedzialność za własne zaangażowanie w proces psychoterapii i za wprowadzanie zmian w swoim życiu.

Model pracy terapeutycznej, z którego czerpiemy jako psychoterapeuci to podejście ericksonowskie. Terapeuta ericksonowski problemy z jakimi zgłaszają się Pacjenci/Klienci postrzega nie jako patologię, lecz jako wynik wysiłków i prób zaadaptowania się do zmieniających się wymogów życia. Praca terapeutyczna nastawiona jest na wywołanie zmian metodą małych kroków, poprzez uruchomienie i spożytkowanie zasobów zarówno indywidualnych jak i rodzinnych. Terapeuta kieruje uwagę Pacjenta/Klienta głównie do przyszłości, możliwości i zasobów w taki sposób, aby uruchomić jego twórczy potencjał do rozwoju i zmiany. Jako terapeuci kierujemy się zasadą, że każda osoba/rodzina jest niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Dlatego terapeuci w aktywny sposób starają się dopasować strategię pracy psychoterapeutycznej do specyfiki problemu, który zgłasza Pacjent/Klient.

Psychoterapia to proces, który trwa przez jakiś czas. To czas, kiedy Pacjent/Klient zaprasza terapeutę do towarzyszenia na pewnym etapie swojej drogi życiowej. A wtedy… „głos (terapeuty) podąży wszędzie za Tobą, zmieniając się w głos Twoich rodziców, Twoich nauczycieli, Twoich kolegów i w głos wiatru i deszczu…” (Milton H. Erickson).